35. Sudoku
In de jaren negentig was het puzzeltjesklimaat behoorlijk heterogeen. Je kon je wagen aan de klassieke kruiswoordpuzzel, voor de doordenkers waren er cryptogrammen en de meer wiskundige puzzelaars waagden zich aan het logigram. Het leek alsof ze er altijd zouden blijven staan, in onze krant in relatieve obscuriteit verstopt tussen de bezorgklachten, het colofon en de weersverwachting.
Toen kwam de tsunami. De sudoku, dé puzzelrage van de jaren nul. Authentieke Japanse… oh nee Franse… ehhh Amerikaanse… mmm Hong Kong Nieuw Zeelandse(?!) cijferpuzzels van negen bij negen vakjes, een magisch vierkant-variant.
Geen krant kon je open slaan of je kwam ze tegen, het liefst in drie verschillende moeilijkheidsgraden, want: iedereen kan het, was het devies. De Sudoku ging voor complete newspaper domination en al snel volgden de boekjes, de spelcomputers en de iPhone-apps. Zelfs de meest notoire puzzelhaters raakten verslingerd.
Vóór de suduko was puzzelen vooral iets voor pijprokende, licht stinkende natuurkundeleraren, of iets dat je uitsluitend deed tijdens regenachtige familievakanties op de camping als niemand meer zin had om te Rummikubben. Nee, dan de sudoku. Daar kon je gewoon mee gezien worden in de trein of tijdens de pauze. Je kon er zelfs met goed fatsoen een leuk zaterdagavondevenement voor afzeggen. “Nee, ik blijf thuis, sudoku-en.” Niemand die dat niet begreep.
Het geheim van de sudoku? Hij is makkelijk door de computer te genereren en totaal verslavend. De gratis kranten 41 droegen, net als in Engeland, bij aan het succes. En NRC liet zelfs z’n eigen variant hypersudoku ontwerpen. Maar misschien wel belangrijker: de sudoku had een geniale kop-in-het-zand kwaliteit.
Of er nu torens, disco’s of metro’s werden opgeblazen op plekken waar ook wij wel eens waren geweest, of Iraakse extremisten live op internet hoofden van rompen zaagden, of dichter bij huis de mond-en-klauwzeer/varkenspest/vogelgriep/qkoorts het Bijbelse einde der tijden leken aan te kondigen, met een sudoku in een hoekje kon je het even allemaal vergeten.
Jaren negentig equivalent: Patiencen en mijnenveger op de PC
Ook gesignaleerd: Farmville, Casual gamen op je telefoon
Lezersvraag: Wanneer en waarom raakte u verslingerd aan de sudoku?
7 reacties
Jammer dat ik niet kan editten, dus sorry voor deze 2e post.
Dat casual gamen op je foon…. ik ben echt unbeatable in Cricket dat op elke Samsung hier zit!
Wil jij die algoritme/stappenplan even uitleggen?
Als ik daarna iemand van een sudoku verslaving kan helpen, graag.
ja! uitleggen.. !
http://en.wikipedia.org/wiki/Algorithmics_of_Sudoku en daarnaast heeft ene Heer Veit Elser van Cornell in 2006 al aangetoond dat hij met je met difference maps en de tension-set van Sudoku (de constraints) je altijd tot een oplossing komt.
Ik was denk ik niet duidelijk genoeg; ik vind geen zak aan Sudoku omdat het een ‘opgelost’ generiek probleem is dat met een relatief eenvoudig stappenplan *altijd* is op te lossen zonder na te denken.
Neem de tijd om een tiener dat algoritme van Mr. Elser (of de wiki pagina’s) goed uit te leggen en hij kan elke Sudoku oplossen. Niet snel, maar wel altijd. Hell, zelfs een computer kan Sudoku oplossen!
Waarom ik legpuzzels en woordpuzzels veel mooier vind is omdat ze mensen iets laten doen waar computers nog echt moeite mee hebben;
legpuzzels: beeldherkenning, patroonherkenning, de kunde om een vorm in negatieve vorm te zien (matchende deel van de puzzel).
woordpuzzels: vaak heb je er een grotere vocabulaire nodig, plus vaak de vaardigheid om laterale sprongen te maken in die vocabulaire. Soms heb je er actuele nieuwskennis bij nodig, soms niet.
ik ben een fervent kruiswoord puzzelaar, al jaren, gewone, zweedse puzzels, doorlopers een enkele keer een cryptogram. maar met de beste wil van de wereld kan ik de lol van een sudoku niet inzien. sorry, ieder z’n meug
Wanneer? Nooit.
Waarom? Sudoku zuigt. Grootse filmische brokken.
Sudoku zuigt omdat het een stom simpel permutatie-probleem is. Of pidgeon-holing. Mocht je echter heel graag goed worden in Sudoku, geef me een gil, dan leer ik je wel een algoritme/stappenplan waarmee je ze allemaal altijd oplost.
Het heeft nog minder met puzzelen te maken dan het oplossen van een 4-stukken legpuzzel.