3. Google

Nadat Google in de jaren negentig zich manifesteerde als bescheiden zoekmachine, werd met het toetreden van veldmaarschalk Eric Schmidt tot de generale staf al snel de extremistische ideologie van het bedrijf duidelijk: to organize the world's information and make it universally accessible and useful. In een wereldomspannend Spiel poogde Google haar leer op te dringen aan alle computergebruikers op aarde. Maar na een aanvankelijke Blitzkrieg raakte Google gedurende de tijdspanne van jaren nul verstrikt in een loopgravenoorlog. Wat volgt is een verslag van de frontlinies. Onder het voortdurende motto: Don't Be Evil. Muwhahaha.

Het Privacy Front

De Slag om de Immortal Cookie werd wereldwijd ingezet, en met grof geschut: in strijd met alle verdragen deed Google cookiedropping na cookiedropping. Elke cookie die doel trof, bleef tot 2038 sociaal-gevaarlijke privé-informatie-straling uitzenden. Een Big Brother Award deed Google niet van gedachten veranderen, dreigende woorden van de EU wel: tegenwoordig blijft de cookie nog 'slechts' twee jaar actief. Overigens hoefde Google weinig verzet te vrezen van de burgerbevolking. Met gratis Gmail en Google Maps als sigaretten en chocolade wist ze de hearts and minds van de NuKuBu te winnen, waardoor hun waakzaamheid tegen de glijdende schaal van het kwaad afnam.

Google was de soeverein heersende Grote Verwijzer, maar wilde meer Lebensraum. Tijdens Het Beleg van de Google Cache werd de mensheid geconfronteerd met een zoekmachine die alle webpagina's voor eeuwig wilde bewaren. Het volk morde, men vreesde na decennia nog geconfronteerd te worden met smetten op het blazoen. Maar veldmaarschalk Schmidt wees dit alles van de hand als gevaarlijke propaganda: "Als je iets doet dat niemand mag weten, moet je het misschien helemaal niet doen". De rechterlijke macht gaf hiervoor rugdekking en Google zegevierde als Heerser van het Internet.

In een andere linie startte Operatie Streetview. Hun komst werd maandenlang angstvallig afgewacht, maar uiteindelijk denderden duizenden Google auto's door Nederland. Alles en iedereen werd op de gevoelige plaat vastgelegd, tot in de huiskamer aan toe. "Kwantiteit is ook een kwaliteit", citeerde Schmidt Stalin instemmend. En hoewel sommigen er de lol wel van inzagen, maakten anderen zich ernstig zorgen over hun vindbaarheid. Niet iedereen liet zich verrassen: in de Sampsonia Street in Pittsburgh werd de Google auto door voetvolk opgewacht. Nadat Google iedereen digitaal gemutileerd had, verstomde het verzet.

Het Copyright Front

De grote veldslag aan het copyright front begon met simpele schermutselingen. In een strijd die draaide om informatie, was het beheersen van beelden en nieuws een strategische noodzaak. Maar hierbij stuitte de Google-machine op grote tegenstand door ongeregelde eenheden: kranten protesteerden tegen de ondermijning van hun betaalmuren. Het normaal altijd zo verdeelde België wist korte tijd de opmars van Google af te slaan: de eenheden nieuwsjagers mochten geen koppen van Belgische kranten snellen.

De strijd werd feller toen Google zijn vizier richtte op het bewegende beeld. De eerste grensincidenten vielen uit in het voordeel van rivaal YouTube 30: Google mobiliseerde een eigen video-batterij, maar de reikwijdte was beperkt. Op 9 oktober 2006 -Monster Media Monday- volgde een onverwachte Anschluß van YouTube en werd Google heer en meester over alle bewegende beelden op internet. YouTube blijkt echter een moeizaam te regeren vorstendom; in hun niets ontziende jacht op piraten 22 dringen de vloten van de keizerlijke filmmaatschappijen diep in het territorium door. Enorme kerkhoven en een uitgeput medialandschap zijn het gevolg. Google volhardt met het uitvoeren van eindeloze series strafexpedities.

In dezelfde tijd werd het 13e Legioen 'Scanners' onder leiding van luitenant-kolonel Daniel Clancy voor een andere campagne ingezet: De Bestorming van Letterberg. Neutrale en onbewapende bibliotheken en universiteiten werden door Google's intellectuele Blitzkrieg volstrekt verrast, met handen en voeten gebonden als ze waren door de Bernse Conventie die de Universele Rechten van de Auteur vastlegt. In deze asymmetrische oorlog regelde Google -net als eerder bij het achteraf onherkenbaar maken van gezichten- zijn zaakjes pas na de daad: eerst scannen, dan pas een wapenstilstand sluiten met de uitgevers.

Heel de wereld lag aan Google's voeten. Heel de wereld? Nee, een kleine stam bood moedig weerstand aan de overweldigers: De Veldtocht tegen Scientology was een strijd van man tot man. Bataljons advocaten van beide zijden vochten server voor server, website voor website, pagina voor pagina in een titanenstrijd tussen openbaarheid en geheimhouding. De heldhaftige Scientologische guerilla's kwamen als overwinnaars uit de strijd en behielden hun autonomie.

Het Censuur Front

Google maakt de regels, en bevel is bevel. Bij het Beleg van Trouw werden alle bevoorradingslijnen wekenlang afgesneden, omdat het dagblad zich niet aan de orders hield. En als een bevriend fascistoïde staatshoofd liever niet met bebloed hoofd wordt geportretteerd, dan doet Google dat niet. Het past in de Google-tactiek om de rituelen en gebruiken van andere mogendheden zo veel mogelijk te respecteren, ook als dat betekent dat subversieve zoekresultaten spoorloos verdwijnen. Weerstand is zinloos, een Pact met China 6 is minder evil dan geen Pact. In de geheime Google Labs was ondertussen het superwapen Algoritmische Demotie ontwikkeld, dat in de Vuile YouTube Oorlog kon worden ingezet. Tijdens deze oorlog werd de waarheid definitief onvindbaar gemaakt. De communicatiekanalen van de vrijheidsstrijders waren vernietigd, een oproep tot een Black Out Day op YouTube werd door geen levende ziel meer gehoord.

Het Advertentie Front

Online adverteren was lange tijd de zachte onderbuik van internet. Vreedzame stammen tooiden hun territoria met kleurige banieren. Maar diverse ambitieuze heersers hadden hun oog laten vallen op de enorme hoeveelheid grondstoffen die er te delven zou zijn. Geheel volgens de principes van zijn boek The Art of PageRank wachtte Schmidt af tot DoubleClick de meeste clans onder zich had verenigd en sloeg toen toe. Op 13 april 2007 annexeerde Google DoubleClick voor een enorme hoeveelheid spiegeltjes en kraaltjes. Google AdWords werd een essentiële grondstof in de oorlogseconomie. "Advertenties zijn de voortzetting van zoekopdrachten, met andere middelen", aldus Schmidt.

The Final Frontier

Na tien jaar strijd en schermutselingen kunnen we niet anders dan concluderen dat Google de wereld heeft veroverd en dit potje internet-Risk heeft gewonnen. Maar hoe nu verder? Consuls Larry Page en Sergey Brin hebben een aantal intrigerende hints gegeven over hun strategische masterplan. Wil Google het verleden veroveren? Wellicht, maar een logischer stap lijkt ons de weg omhoog. Google heeft al een basis op de maan, die lijkt ons uitstekend geschikt als steunpunt voor verdere kosmische expansie. To entropy and beyond!

Ook gesignaleerd: de undercoveroperatie van Yahoo, de autarkische vrijstaat Apple, de Heart of Darkness van Amazon, de strafexpeditie van Lord of the Rings, de vroeg-kapitalistische Hanzehaven Ebay, In Europa

Jaren negentig equivalent: De loopgravenoorlog van Windows, de Bonuskaart-Ausweis

Jaren tien equivalent (voorspelling): WPO1 en WPO2 (de eerste en de tweede Wereld Privacy Oorlog)

Lezersvraag: Collaborateur of verzetsstrijder?