10. Laptops met Wifi

Kan iemand ons uitleggen wat we met onze computers deden vóór internet? Eind jaren negentig begonnen we, eerst op het werk, later thuis, een beetje bandbreedte te krijgen, via onze veel te dure, door kinderziektes geplaagde ADSL-lijn, afgeknepen kabelverbinding of tergend langzame 56k6 inbelverbinding. Je had al wel laptops – decimeters dik, tien kilo zwaar, en met zwartwit scherm- maar ja, wat had je eraan?

Ze werden wel steeds mooier: Apple en Dell produceerden respectievelijk Powerbooks (zwart en vrouwelijk gevormd) en Inspirons (saai, degelijk, maar goedkoop) en zo halverwege de jaren nul kregen ze standaard een Wifi-kaart. Tegelijkertijd begonnen internetproviders gratis -onbeveiligde- draadloze modems weg te geven, en in een korte tijd werd elke stad één grote hotspot. Even geen internet meer? De buren gelukkig wel! En we kregen meteen een nieuwe hobby: zaterdagmiddag een rondje bedrijventerrein maken en eens zien waar je overal bij komt.

De introductie van de Eee pc van Asus boorde ineens een volledig nieuwe markt aan. Opeens kwam er een hele poule aan kleine, handzame laptopjes van allerlei fabrikanten beschikbaar, onder de 250 dollar. Perfect om te e-mailen, schrijven en internetten. In kekke kleurtjes of glossy glimmend. Jaren negentig-goeroe Nicholas Negroponte startte het One Laptop Per Child programma en Dell varieerde daarop.

Maar het was Apple die met kleurige i- en stijlvolle MacBooks de laptop definitief tot mode-accesoire maakte. Daarmee konden we gezien worden in het café, waar we eindelijk ook draadloos konden (het thuismodem was inmiddels dichtgemetseld). We stroomde massaal de straat op en café, lunchroom en bibiotheek binnen. Coffee Company’s raakten dichtgeslibd met individualistische eenpitters die op hun apparaat gratis of semi-gratis zaten te internetten. Kopje double tall soy latte 50 erbij en aan de slag.

En bij zo’n eye-catching laptop hoort natuurlijk een bijpassende tas. Niet zo’n nietszeggende zwarte rechthoek van CaseLogic (waar toch wel erg groot ‘Steel mij’ op stond) maar iets hips. Binnen de kortste keren had laptoppend Nederland zich verdeeld in kleurrijke Crumpler-adepten en Crumplerhaters met een leren designtas, die beide natuurlijk net zo hard om diefstal smeekten. Ons devies: je laptop in een beschermende pizzadoos en die weer in een plastic Dirk-tas.

Ook gesignaleerd: iMac, messenger bags (van Freitag)

Jaren negentig variant: Mobiele telefoons, beige desktops

Lezersvraag: Wat is de vreemdste plek waar jij het wel eens hebt gedaan? (Geïnternet met je laptop bedoelen we, viezerik)