Extra Lijstje: Té intellectueel voor de Top 50

Het was geen groot decennium voor high-brow intellectuelen. Mensen die van nadenken hun werk hadden gemaakt werden overschaduwd door Gordon 29, Paris Hilton 5 en Albert Verlinde 12. Toch heeft een aantal grote geesten gepoogd zich uit te drukken over het huidige tijdsgewricht.

• Peter Sloterdijk over klassenstrijd:
  

  Wer nach Stalin und Mao weiter von Klassen spricht, macht eine Aussage über die Täter- und die Opfergruppe in einem potentiellen oder aktuellen (Klassen-)Genozid.

• Theodore Dalrymple over mensenrechten:
  

  There is no right to health care—any more than there is a right to chicken Kiev every second Thursday of the month.

• Michael Haneke over schuld:
  

  Man wird immer, willentlich oder unwillentlich, schuldig am anderen. Schuld ist dort, wo Leid entsteht. Wir können nicht schuldfrei leben, als Teil einer Gemeinschaft, eines Systems wird man zwangsläufig schuldig. Die Frage ist nur, wie wir damit umgehen. Meistens drücken wir uns.

• Michel Houellebecq over waarden:
  

  La valeur d’un être humain se mesure aujourd’hui par son efficacité économique et son potentiel érotique.

• Rem Koolhaas over veranderingen:
  

  We zouden meer het besef moeten hebben dat we in een permanente evolutie verkeren waarin we zo constructief mogelijk moeten proberen bij te dragen aan een goede uitkomst.

• Geert Mak over demonisering:
  

  Als het taboe om te wijzen op bepaalde overeenkomsten blijft bestaan, dan wordt ieder leerproces uit deze periode geblokkeerd. Sterker nog: het tijdvak 1930-1945 wordt zo als het ware uit de historie gelicht, als een unieke situatie die goddank nooit meer zal terugkomen. Die geruststellende opvatting deel ik niet.

• Thomas Friedman over het klimaatprobleem:
  

  Twelve guys and gals going off to Los Alamos won’t solve this problem. We need 100,000 people in 100,000 garages trying 100,000 things — in the hope that five of them break through.

• Malcolm Gladwell over verhalen:
  

  We have, as human beings, a storytelling problem. We’re a bit too quick to come up with explanations for things we don’t really have an explanation for.

• Paul Scheffer over grenzen:
  

  Als een enigszins beheerste opvang van vluchtelingen, gezinsherenigers en arbeidsmigranten onmogelijk blijkt en gelijktijdig een goede inburgering in de samenleving niet echt lukt, dan zal vroeg of laat de kritische grens worden bereikt van wat sociaal en cultureel aanvaardbaar is.

• Elfriede Jelinek over Fritzl:
  

  Der Macht ist Sprechen nicht nötig, nicht einmal Zeichen, es genügt, wenn ihr ein kleiner Raum bereitgestellt wird, schon herrscht sie über alles, was da ist.

• Ayaan Hirsi Ali over identiteit:
  

  Ik ben Ayaan, de dochter van Hirsi, die de zoon is van Magan, de zoon van Isse, de zoon van Guleid, die de zoon was van Ali, die de zoon was van Wai’ays, die de zoon was van Muhammad, van Ali, van Umar, van het geslacht Osman, de zoon van Mahamud.

Amitai Etzioni over de crisis:

Al wat nu nodig is, is dat meer en meer mensen de huidige economische crisis aangrijpen om zich te bevrijden van de obsessie met consumptiegoederen en de daartoe vereiste overmatige arbeid, en de voldoening vinden die transcendentale en communitaire projecten schenken aan hen die manieren vinden om te participeren in die vormen van het goede leven.

• Noami Klein over reclame:
  

  Ads and logos are our shared global culture and language, and people are insisting on the right to use that language, to reformulate it in the way that artists and writers always do with cultural material.

• Lars von Trier over fascinaties:
  

  Der er to ting, man kan interessere sig for i livet. Den ene er sygdommen. Den anden er kuren.

• Haruki Murikami over engagement:
  

  あらゆるものは通りすぎる。それは誰にも捉えることはできない。